Czy znasz smak Rogala świętomarcińskiego czy podróbki?

Rogal świętomarciński jest jednym z najbardziej rozpoznawanych produktów chronionych oznaczeniem geograficznym. Jego popularność rośnie z dnia na dzień, korzystają z tego producenci rogala jak i cukiernicy, którzy nie mogą posługiwać się tą chronioną nazwą, wiec wypiekają rogale a’la rogale świętomarcińskie o różnych nazwach: rogale bydgoskie, wielkopolskie, poznańskie, świętomarcinki, itp. Owszem mogą być i często są to smaczne produkty, ale niestety do rogalów świętomarcińskich im daleko. Poniżej znajduje się zdjęcie rogala świętomarcińskiego i przykładowego rogala bydgoskiego pochodzącego z jednej z bardziej znanych cukierni w Polsce.

Jak powinien wyglądać i smakować „Rogal świętomarciński”?

„Rogal świętomarciński” ma kształt półksiężyca, jest posmarowany pomadą i posypany rozdrobnionymi orzechami. Na przekroju jest owalny. Masa rogala wynosi od 150 g do 250 g.  Powierzchnia skórki ma barwę od ciemnozłocistej do jasnobrązowej. Ciasto ma barwę

kremową, a masa (nadzienie) jest beżowa — od jasno do ciemnobeżowej. Wypieczone ciasto jest elastyczne w dotyku, listkujące, na przekroju porowate z widocznymi warstwami. Bliżej środka zwoje ciasta przełożone są masą makową. W środku rogal wypełniony jest masą makową w odczuciu

wilgotną. Smak i zapach charakterystyczne dla wyrobu pochodzą od zawartych w nim surowców —

ciasta drożdżowego i masy makowej — słodki i zarazem lekko migdałowy.

W 2013 roku wprowadzoną rozporządzeniem zmianę dotyczącą wagi rogala, zmieniając jego minimalną masę z 200 g na 150 g. Arrgumentowano to zmianami w przyzwyczajeniach konsumentów do mniejszej masy wypiekanego rogala.

Czy Twój rogal tak wygląda i smakuje? 🙂

Jakie są wymagania dotyczące składników stosowanych do wyrobu „Rogala świętomarcińskiego”? 

Poniżej podaję wymagane składniki do przygotowania tego przysmaku, z którymi można poeksperymentować by przygotować swoją wersję domową

Składniki na ciasto:

Składniki na nadzienie:

Pozostałe składniki do dekoracji:

Ponadto mąka powinna zawierać powyżej 27 % elastycznego glutenu. Ułatwia to wałkowanie ciasta i pozwala uzyskać po przełożeniu i wałkowaniu z margaryną charakterystyczne uwarstwienie — „listkowanie”.

Etapy produkcji rogala

Ustalone są też rozporządzeniem poszczególne etapy produkcji rogala, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym:

Czy rogala świętomarcińskiego można sprzedawać bez opakowania, czy tez musi mieć etykietę?

„Rogale świętomarcińskie” mogą być sprzedawane bez opakowań. W przypadku wykorzystywania

opakowań, na etykiecie „Rogali świętomarcińskich” musi zostać umieszczony symbol chronionego

oznaczenia geograficznego oraz napis „Chronione Oznaczenie Geograficzne”.

Skąd się wywodzi tradycja rogala świętomarcińskiego?

„Rogal świętomarciński” wywodzi się z tradycji wypieku i spożywania rogali z charakterystycznym nadzieniem w dniu 11 listopada czyli dniu imienin Św. Marcina. Zwyczaj ten pochodzi z Poznania i okolic. Obchody dnia Św. Marcina sięgają XVI wieku i są związane z końcem prac polowych w danym roku. Na cześć tego świętego nazwano główną ulicę Poznania, a uroczystości ku czci Św. Marcina są co roku obchodzone i stanowią dziedzictwo całej społeczności miasta.

Renoma „Rogala świętomarcińskiego” wypracowana została przez cukierników i piekarzy z Poznania, stolicy Wielkopolski i okolic. Od 150 lat na dzień Św. Marcina piekarze oferowali mieszkańcom miasta ten wyrób. Tradycja rozprzestrzeniła się na bliskie powiaty województwa wielkopolskiego. Z czasem „Rogal świętomarciński” stał się wypiekiem dostępnym na co dzień, jednakże jego produkcja i spożycie ciągle koncentrują się wokół dnia imienin Św. Marcina.

Co wpływa na wyjątkowość tego produktu?

Cechy charakterystyczne „Rogala świętomarcińskiego” związane są z wiedzą i umiejętnościami wytwórców, którzy wytwarzają go zgodnie ze specyfikacją. Produkt ten posiada specyficzną jakość, wynikającą z wyglądu zewnętrznego, kształtu, smaku i aromatu oraz zastosowania szczególnego surowca — białego maku do wytworzenia nadzienia.

Używa się ciasta drożdżowego, półfrancuskiego. Jest to ciasto drożdżowe, które po wyrośnięciu i schłodzeniu wałkuje się z margaryną, dzięki czemu powstaje ciasto półfrancuskie, które w trakcie wypieku staje się delikatne z charakterystycznym listkowaniem. Zgodnie z recepturą nazywaną „trzy razy trzy”, na 2/3 ciasta nakłada się warstwę margaryny i składa się ciasto na „trzy” tak, że powstają trzy warstwy ciasta przełożone dwoma warstwami tłuszczu. Ciasto następnie rozwałkowuje się i ponownie składa jeszcze dwa razy „na trzy” lub jeden raz „na cztery”. W ten sposób uzyskuje się charakterystyczne dla ciasta półfrancuskiego uwarstwienie.

Nadzienie z białego maku z dodatkiem aromatu migdałowego zdecydowanie odróżnia „Rogala świętomarcińskiego”od innych słodkich wypieków. Biały mak jest szczególnym, rzadko stosowanym

surowcem.

Jakie są cechy szczególne rogala świętomarcińskiego?

Zasadniczy wpływ na wyjątkowy charakter wyrobu mają:

Kombinacja tych składników oraz specyficzne listkujące ciasto powoduje, że „Rogal świętomarciński” jest wyjątkowym, niespotykanym produktem.

Zachęcam każdego do odbycia podróży kulinarnej w poszukiwania oryginalnego smaku rogala świętomarcińskiego!

Źródło zdjęcia: Wniosek o rejestrację oznaczenia geograficznego dla rogala świętomarcińskiego

Źródło loga CHOG: 

Źródło: http://www.minrol.gov.pl/

#rogalswietomarcinski #rogal #chronionanazwapochodzenia #rogalswmarcina #rogalpoznanski